Lieve Beekenaren, 

We leven in een tijd van tegenstrijdigheden.

Een tijd waarin alles ogenschijnlijk tot stilstand kwam, maar waarin ook heel veel gebeurt. 

Halverwege maart werden - binnen een paar dagen – de gevolgen van het virus pijnlijk duidelijk. Nederland ging op slot. 

Ook de gemeente Beek – lange tijd een witte stip op de nationale coronakaart - ontkwam niet aan de lockdown. 

Het werd stil op straat, maar de samenleving was en is volop in beweging.

De coronacrisis heeft een grote impact op ons allemaal. 

We zijn een deel van onze vrijheden kwijtgeraakt. 

We kunnen niet alles meer doen wat we graag zouden willen doen. 

Maar we kijken ook uit naar het moment dat de zon weer gaat schijnen. 

We snakken ernaar om ongestoord bij elkaar op bezoek te gaan, om elkaar te kunnen aanraken of elkaar te knuffelen. 

2020 is een jaar van veel verdriet geweest. Van veel verdriet.

Met hopelijk een fijn en mooi Nieuwjaar in zicht, wil ik stilstaan bij de mensen in onze gemeente, die het afgelopen jaar ziek geworden zijn of zijn overleden. Onze gedachten zijn bij jullie.

Het overlijden aan corona van een van onze oud-raadsleden heeft de Beekse gemeenschap hard geraakt. 

Veel mensen kenden Ger Hurenkamp persoonlijk, ook omdat hij altijd voor iedereen klaarstond.

Een passend afscheid was helaas niet mogelijk. Afscheid nemen in coronatijd is sowieso iets dat je niemand gunt. 

Terugkijkend op het afgelopen jaar, kunnen we vaststellen dat de coronacrisis ons ook goede dingen heeft gebracht. 

De samenleving is in zekere zin tot rust gekomen. 

We zijn ons gaan bezinnen op de toekomst. 

We hebben meer aandacht voor elkaar. 

Velen van ons hebben het afgelopen jaar meer dan ooit de behoefte gevoeld een ander te helpen. 

De wetenschap dat bepaalde dingen ook anders kunnen, geeft ons rust en ruimte. En ondanks alles ook vertrouwen. 

Zelf heb ik me het afgelopen jaar vooral een crisismanager gevoeld. Vanuit het lokale bestuur hebben we vol gas gegeven om alles zo goed mogelijk te regelen. 

Ik kon daardoor helaas niet altijd de burgemeester zijn die ik in gedachten had. Dat deed mij wel eens verdriet. 

Een arm om iemands schouder slaan mocht plotseling niet meer, laat staan dat ik iemand kon troosten met een knuffel. 

Afstand houden werd een begrip; met een boog om elkaar heenlopen een gewoonte. 

Wie had ooit gedacht dat er een tijd zou komen dat we elkaar geen hand meer konden geven? 

We leven in een vreemde tijd. 

Een tijd vol tegenstrijdigheden. 

Zoals iedereen was ook ik gedwongen om afstand te houden. 

Toch zagen veel Beekenaren mij wel echt als hun burgemeester. 

Ik ben blij dat ik, ondanks alles, het nodige heb kunnen doen. 

Ondanks alle beperkingen hebben uw wethouders en ik er alles aan gedaan om u moed in te spreken en om er voor u te zijn. 

We hebben een luisterend oor geboden, bijvoorbeeld tijdens de speciale spreekuren voor de horeca, ondernemers en verenigingen.

Langzaam maar zeker zijn in een nieuwe fase terechtgekomen.

Het uitzicht op een goed werkend vaccin - en daarmee de indamming van het virus - is nabij. 

Maar de gevolgen van de crisis zullen nog heel lang merkbaar zijn, ook in een gemeenschap als de onze. 

Een gemeenschap waarin zowel jongeren als ouderen zich thuis voelen. 

Kijken we naar de jeugd, dan hebben onze jongeren het misschien wel het moeilijkst gehad van ons allemaal. 

Ze konden nergens naartoe – zelfs niet naar school, mochten niet samenkomen, niet feesten, hoe groot de behoefte om dat wel te doen ook was. 

Ik realiseer me dat jongeren het op dit moment heel moeilijk hebben. 

Dat zij een hoge prijs betalen voor een gezonde samenleving. 

Het is de hoogste tijd dat zij weer wat perspectief krijgen. 

Als gemeente zullen wij daar – waar het ook maar enigszins kan – aan bijdragen. 

Natuurlijk denk ik ook aan onze ondernemers.

Zij kregen het afgelopen jaar veel beperkingen opgelegd. 

De ene ondernemer had het zwaarder dan de ander. 

Terwijl sommige ondernemers topomzetten draaiden, moesten andere van de ene op de andere dag voor een aanzienlijke tijd hun deuren sluiten. 

Dat is pijnlijk.  Als gemeente sta je dan machteloos.

Je hebt weinig in handen om de pijn te verzachten.

Je kunt alleen proberen zo goed mogelijk te luisteren naar de verhalen… 

Informatie te verschaffen over lokale, regionale en nationale regelingen…

Een cadeaubon Ondernemend Beek ontwikkelen, waaraan inmiddels ruim tachtig Beekse ondernemers meedoen... 

Maar bovenal vurig hopen dat het ergste leed binnen afzienbare tijd geleden is. 

Dat er uitzicht komt op betere tijden. 

Ook op economisch gebied blijkt onze gemeenschap over een enorme veerkracht te beschikken. 

Veel Beekenaren hebben de lokale ondernemers een hart onder de riem gestoken door hun geld in Beek uit te geven. 

Veel mensen in deze gemeente hebben gehoor gegeven aan de oproep ‘koop lokaal’. 

Een bemoedigend signaal.

Beekenaren komen voor elkaar op, zo is ook in de afgelopen tijd gebleken. 

Ook weer zoiets waar we trots op mogen zijn.

Beekenaren zijn niet voor één gat te vangen. 

Zelfs niet in tijden die extreem moeilijk zijn.

Beekenaren vormen een betrokken gemeenschap met een zeer sterk verenigingsleven. 

Ook ons verenigingsleven heeft het afgelopen jaar een enorme knauw gekregen. 

Tegelijkertijd zijn er vanuit dat verenigingsleven tal van prachtige initiatieven ontstaan.

Denk bijvoorbeeld aan het rondbrengen van maaltijden.

Of de Beekse berentocht.

Thema-uitzendingen verzorgd door Beek FM.

Het schrijven van kaarten en het maken van tekeningen voor ouderen in verzorgingshuizen.

En ook de initiatieven die samen met maatschappelijke partners zijn ontstaan.

Zoals: bewegen op het balkon bij de Carmelflats

En de kinder- en jeugdactiviteiten die NJOY tijdens de zomermaanden organiseerde.

Laten we hopen dat de ontelbare vriendschaps- en familiebanden die Beek maken tot de unieke gemeente die ze is, sterk genoeg zijn om deze moeilijke periode door te komen. 

Datzelfde geldt voor ons verenigingsleven, dat in feite draait op vriendschapsbanden. 

Toch is het niet goed om de ogen te sluiten voor de dingen die we niet willen zien. 

Maandenlang min of meer gedwongen thuiszitten heeft de samenleving in structurele zin veranderd. 

Dat is een gegeven waar we niet omheen kunnen.

Waar mensen elkaar tot voor kort in hun vrije tijd opzochten om dingen samen te doen, hebben ze het afgelopen jaar gezocht naar alternatieve manieren van vrijetijdsbesteding. 

Misschien moeten we er ons op instellen dat het nooit meer zo zal worden zoals het was. 

Maar een negatieve instelling is wel het laatste waar we op dit moment behoefte aan hebben.

In dit nieuwe jaar zal het college daarom - zo snel als mogelijk - een rondje langs de velden maken, om te zien hoe we de verenigingen, clubs en andere gezelschappen kunnen helpen om de draad weer op te pakken. 

Ondanks de moeilijke tijd heb ik het afgelopen jaar de eer gehad om vijf Beekenaren een Koninklijke Onderscheiding te mogen uitreiken. 

Telefonisch, aan de vooravond van de verjaardag van onze koning. Later, op gepaste afstand in een kleiner gezelschap. 

Mooie momenten, maar zoveel anders dan in andere jaren.

Bij het lezen van hun cv’s realiseer ik me altijd weer hoe belangrijk onze vrijwilligers zijn. 

Zij houden de samenleving draaiende. 

Als je kijkt naar wat die mensen allemaal doen vraag je je af: hoe is het mogelijk dat dat allemaal in één leven past? 

Eigenlijk zijn vrijwilligers mensen die naast hun eigen leven nog een ander leven leiden: een leven dat helemaal ten dienste staat van de samenleving. 

Als we het afgelopen jaar met zijn allen één ding hebben laten zien, dan is het wel hoe veerkrachtig we als gemeenschap zijn. 

Beekenaren blijven ook in moeilijke tijden standvastig en vol zelfvertrouwen. 
Daarnaast staan ze altijd klaar om elkaar te helpen. 

Een belangrijk lichtpuntje in het afgelopen jaar is dat we een sluitende begroting hebben kunnen presenteren. 

Het college heeft ervoor gekozen om juist in deze tijd, een jaar waarin velen het al moeilijk genoeg hebben, niet te hard te bezuinigen. 

Zo zal in 2021 de OZB niet worden verhoogd, worden geplande projecten sneller uitgevoerd en zet de gemeente Beek in op een verbetering van haar dienstverlening. 

Dat Beek deze keuzes kan maken, is het resultaat van consequent gezond financieel beleid.

Ondanks de crisis zijn in 2020 tal van mooie en belangrijke projecten gerealiseerd en in gang gezet.

Zoals de indoorverbouwing van sporthal De Haamen, die zich momenteel in een afrondende fase bevindt.

Het ondertekenen van het Beeks Lokaal Akkoord, waarmee we sport- en cultuurverenigingen nóg meer met elkaar verbinden.

Een positieve ontwikkeling is ook dat we zijn begonnen met de bouw van de Brede Maatschappelijke Voorziening in Spaubeek. 

Het ziet ernaar uit dat het multifunctionele gebouw nog voor de bouwvak klaar zal zijn.

En ook het openmaken van de Keutelbeek zal dit jaar versneld worden uitgevoerd en worden doorgetrokken naar Neerbeek. 

Daarmee hopen we de wateroverlast, waarmee Beek de afgelopen twee jaar te maken kreeg, in de toekomst te voorkomen of te verminderen

Laat ik eindigen met de hoop uit te spreken dat iedereen in het nieuwe jaar gezond blijft. 

Tevens wens ik dat iedereen die door het virus is geraakt – persoonlijk, fysiek of zakelijk - er met de steun van onze gemeenschap weer bovenop komt. 

2021 zou wat mij betreft het jaar moeten worden waarin iedereen zijn balans hervindt. 

Een jaar waarin er weer perspectief komt. 

Een jaar ook met heel veel dingen om weer naar uit te kijken.

Laat 2020 geen verloren jaar zijn, maar een jaar om nooit meer te vergeten.

Ik wens u allen een gelukkig en gezond 2021!